პირველად, ტრანსგენდერთა ხსოვნის დღე 1999 წელს, სან-ფრანცისკოში ჩატარდა, ტრანსგენდერი ქალის რიტა ჰესტერის მკვლელობის წლისთავზე. მაშინ, სან-ფრანცისკოს ქუჩებში ასეულობით ადამიანი გავიდა, ანთებული სანთლებით ხელში. მას შემდეგ, სხვადასხვა უფლებადამცველი, ფემინისტური და ლგბტ ორგანიზაცია, მთელი მსოფლიოს მასშტაბით, ამ დღეს დემონსტრაციებს, ლექციებს, სემინარებსა და სამგლოვიარო მსვლელობებს აწყობს.

თუმცა, არ შეიძლება მივიჩნიოთ, რომ ტრანსფობიის მსხვერპლნი მხოლოდ მოკლული ტრანსგენდერები არიან. მართალია, ტრანსგენდერი ადამიანები სხვებზე გაცილებით მეტად ზარალდებიან მოძალადეობრივი დანაშაულებებისგან, მაგრამ ტრანსფობია მხოლოდ ფიზიკური თავდასხმა, მკვლელობა ან დაზიანება არაა.

ტრანსფობია მოიცავს სოციუმის მიერ ადამიანის გენდერული იდენტობის იგნორირებას, მის ბიოლოგიურ სქესსა და შესაბამის სტერეოტიპებში მისი ძალადობრივი გამომწყვდევის წნეხსაც.

წლევანდელი 20 ნოემბერი განსაკუთრებით მძიმე იყო ქართულ რეალობაში. იმიტომ, რომ ამ თარიღის წლევანდელ აღნიშვნას ერთ-ერთი ყველაზე კაშკაშა ქართველი ტრანსგენდერი ქალი – საბი – ვეღარ მოესწრო. ეს იყო სინანულითა და ტკივილით აღსავსე 20 ნოემბერი, რომლის აღმნიშვნელთათვის, იგი არა აბსტრაქტულად ტრანსფობიის მსხვერპლთა მოსაგონარი თარიღი, არამედ ახლახან მხეცურად მოკლული საბისათვის გამოსათხოვარი საღამოს მოწყობა იყო…