თევზი საქართველოში ხელმისაწვდომი რომ უნდა იყოს, ზღვის ქვეყანა ვართ ბოლო ბოლო, კი არის სანატრელი ოცნება ბოლო ათწლეულების განმავლობაში. თევზწარმოება, თევზწარმოება - გთხოვთ კარგად დაუკვირდეთ ჩემს სიტყვებეს რომ ეს არ გახდეს მომვალში ზედმეტი განსჯის საგანი, თევზწარმოება მასობრივი და არც ინფრასტრუქტურულად სისტემური საბჭოთა კავშირის დროს არ ყოფილა. წელსაც ამის მიზეზად ბევრი სახელდება, უმეტსწილად ფიგურირებს უცხოური კომპანიებისთვის მინიჭებული განსაკუთრებული პირობები, რომელიც ბოლო ათწლულის განმავლობაში ამ პრივილიგებით სარგებლობენ. რამდენად არის ეს თევზის მეურნეობის ხელისმშელელი ვერ გეტყვით, თემა საჭიროებს სერიოზულ შესწავლას, თუმცა ამასობაში ერთ ერთი ადგილიდან და მშვენიერი რეგიონიდან, რომელსაც განსაკუთრებული განვიტარების პოტეციალი აქვს,თუმცა არასდროს უმართლებდა, არც ადგილობრივ თუ წარმომადგენლობით არჩევნებში, მოკლედ ფოთიდან გვაქვს მორიგი სიახლეები, რომელსაც ახლა შემოგთავაზებს.
ისე არ დაგიმალავთ, და საკრებულოს თავმჯდომარესთვის 7 თანაშემწის გამწესების თემა 2017 წელს ბოლო საინტერესო ამბავი მეგონა ფოთიდან, თუმცა ფაზისის არაჩვეულებრივი ქალაქი და ქართული საღვაო კარიბჭეს პირველი ალაგი, მორიგი საინტერესო მოვლენების მოლოდინშია:
ქალაქის მერი თევზის გადამამუშავებელი ქარხნების მეპატრონეებს ალტერნატიულ ტერიტორიებს სთავაზობს. და ამის მიზეზად გოჩა კურდღელია თევზის სუნის პრობლემას ასახელებს. ფოთის მერიის ცნობით, ქალაქის მერმა წერილით მიმართა გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის მინისტრს, რის საპასუხოდაც, ქალაქში გამოგზავნილია სპეციალისტთა ჯგუფი, რომლებიც იკვლევენ, თუ რამდენად ახლავს უსიამოვნო სუნი თევზის ტრანსპორტირებისა და გადამუშავების ტექნოლოგიურ პროცესს და რამდენად საზიანოა იგი ადამიანის ჯანმრთელობისათვის. გოჩა კურდღელია აღნიშნულ კითხვებზე პასუხს და ექსპერტიზის შედეგებს, რამოდენიმე დღეში ელოდება.
მუნიციპალიტეტის მერმა წერილობით მიმართა ქარხნების ხელმძღვანელობას და უსიამოვნო სუნის გავრცელების აღმოსაფხვრელად ღონისძიებების გატარება სთხოვა.