ლიბერალების მელა–ტურობა
,,გამოდის, რომ ჩვენ კი მადლობელნი უნდა ვიყვნეთ, როცა ჩვენს მთელს ერს დედაბუდიანად სთხრიან და ისინი კი უნდა აგვიშფოთდნენ , როცა ჩვენს მთხრელსა და მაგინებელს ისიც გუნდს და არა მთელს ერს ვიგერიებთ და იმის თვალთმაქცობას ვამხელთ. გამოდის, რომ ჩვენზედ, თუნდ ერთს ცალკე გუნდზე, მართალი ძვირიც არა სთქვაო ჩვენის შფოთვისა და წყენის შიშითა და ჩვენ კი თქვენი აღშფოთება, თქვენი წყენა აინუნშიაც არ მოგვდის, თუნდ მთელი ერი გამოგილანძღოთ და მთელი გუდა ტყუილებისა ზედ თავზე დაგაბერტყოთ თქვენის სახელის გატეხვისათვისო. ეს სადაური სამართალია, სადაური ლიბერალობა? ეს ფარისევლობაა, ეს მელატურობა, ქვემძრომობაა, ეს სოროში თავის შეძვრენაა, კუდისა კი გარეთ დარჩენა, და არა ლიბერალობა. პატიოსან კაცთა შორის ნამუსია მოციქულიო, ნათქვამია (ილია ჭავჭავაძე ,,ქვათა ღაღადი „ტომი 5 პუბლიცისტური წერილები)