ღირსი ლავრენტი ჩერნიგოველი ცხარე ცრემლით ტიროდა, როცა ადამიანი თავის სასიკვდილო ცოდვებს აღიარებდა, მაგალითად, ისეთს, როგორიცაა დედის მუცელში ჩვილთა მოწყვეტა და ამბობდა, რომ ასეთი დედა სულ ტირილითა და ცრემლის ღვრით უნდა ლოცულობდეს, ღმერთმა ესოდენ მძიმე დანაშაული რომ შეუნდოსო. ,,ამ ცოდვის ცეცხლზე მეტად უნდა გეშინოდეთ, ღმერთმა დაგიფაროთ ამისგან.’’ მკაცრად ამბობდა იგი.