ყველას ვისაც არ დაეზარა, გაიგო, რომ სახელმწიფომ ბობოყვათის რეზიდენცია საპატრიარქოს გადასცა. ოფიციალური ვერსიით, გაუცვალა. ანუ, წინა წლებში ეკლესიისთვის ნაჩუქარი მიწა, რომელიც წმიდა კანცელარიამ სათანადოდ ვერ აითვისა, მთავრობამ უკან დაიბრუნა და გაპრიალებული რეზიდენცია გუნდრუკად მიართვა. ინფორმირებულმა მოქალაქემ იცის, რომ ამ დისკუსიაში შესვლას არავითარი აზრი არ აქვს. ქართველი ხალხის მილიონები, სახელმწიფო ბიუჯეტიდან, ადგილობრივი მუნიციპალიტეტებიდან თუ ფონდებიდან წლებია ჩაედინება ამ ძირგავარდნილ ქვევრში. ოფიციალური ვერსია აქაც არსებობს - ჩვენ საბჭოთა პერიოდში ეკლესიისთვის მიყენებულ ზიანს ვანაზღაურებთ. ანუ, მარტივად რომ ვთქვათ, უზარმაზარი ეკონომიკური პრობლემების მქონე ქარველებმა, ეკლესიას ფული უნდა უხადონ იმიტომ, რომ მისი უწმიდესობის მიერ ასგზის ნაქებმა სტალინმა მას ავნო.
დათვი მჭლე და შენ მსუქანიო, ვეტყოდით ნემსის ყუნწში გამძვრალ იერარქიას, მაგრამ ისიც ხომ კარგად ვიცით, რომ მეუფე იობის დათვები ამ ქვეყანაში უკეთ იკვებებიან, ვიდრე საზოგადოების ნაწილი. ამიტომ, მას მერე რაც საპატრიარქოს მომხვეჭველობამ, უწინ დადუმებული მეინსტრიმ მედიაც კი აალაპარაკა, ალბათ ვინმე უნდა მოიძებნოს, ვინც მათ პირდაპირ ეტყვის: ბოლოსდაბოლოს, რით ვერ გაძეხით ღარიბი ხალხის ფულით.
ახლა კი წარმოგიდგენთ ჩემს სტუმარს, ფილოსოფოს გიორგი მაისურაძეს