ჩვენს უმსხვილეს სავაჭრო პარტნიორ ქვეყანაში, მოვლენები საინტერესოდ ვითარდება. თურქეთის პრეზიდენტის, რეჯეფ ტაიპ ერდოღანის სამართლიანობის და განვითარების პარტიამ თითქმის 13 წლიანი მართვის თავზე მოულოდნელი მარცხი განიცადა. მან მთავრობის ფორმირებისთვის საკმარისი ხმები ვერ მოაგროვა, არადა პრეზიდენტი საკონსტიტუციო უმრავლესობის მოპოვებას, 400 ადგილის აღებას გეგმავდა, 550 ადგილიან პარლამენტში, რათა კონსტიტუცია შეეცვალა, პრეზიდენტის უფლება-მოვალეობები გაეფართოვებინა და აღმასრულებელი ხელისუფლების ფუნქციები შეეთავსებინა.

ერდოღანის მარცხის მიზეზად, მისი ავტორიტარული მიდრეკილებები, სასამართლოზე ზეწოლა, ოპოზიციის შევიწროვება, სირიისა და ახლო აღმოსავლეთის მიმართ გატარებული არასწორი პოლიტიკა და 1150 ოთახიანი სასახლე მიიჩნევა, თუმცა უმთავრესად მაინც საპრეზიდენტო უფლებამოსილების გაფართოების სურვილს ასახელებენ.

სამაგიეროდ, ისტორიული შანსი მიეცა 18 მილიონიან ქურთულ უმცირესობას, სახალხო დემოკრატიის პარტიამ პირველად გადალახა ძალიან მაღალი, 10%-იანი საარჩევნო ბარიერი, 13% აიღო და მეოთხე, ბოლო ადგილზე გავიდა. მნიშვნელოვანწილად ეს ამ პარტიის ლიდერის, დემირიტაშის დამსახურებაა, რომელსაც ერდოღანი პოპსტარად მოიხსენიებდა. ვარაუდობენ, რომ ქურთების პარლამენტში შესვლა გარკვეულწილად აღკვეთს ქურთების მშრომელთა პარტიის ტრადიციულ რადიკალიზმს, რაც, თავისთავად დადებითი მოვლენაა.

რა ცვლილებებს უნდა ველოდეთ ჩვენს მეზობელ ქვეყანაში და როგორ აისახება ეს საქართველოზე.

გადაცემის სტუმრები: საერთაშორისო ურთიერთობების სპეციალისტი, გიორგი რუხაძე და საქართველოს ყოფილი პრემიერმინისტრი, ყოფილი ელჩი ნატოსა და თურქეთში, გეგა მგალობლიშვილი.