ადამიანი არასდროს არ არის მარტო, ის ყოველთვის არის ღვთის ძალის ქვეშ, ღვთის მადლის ქვეშ ან ბოროტი სულების გავლენის ქვეშ. და ბედნიერია ის ადამიანი , რომელსაც კავშირი აქვს სულიწმიდასთან. ადამიანის სულიერი ბუნება უნდა იყოს ტაძარი სულისა წმიდისა.
ადამიანი არის შექმნილი ღვთის სიყვარულით, ხატად ღვთისა და ეს ხატება იჩრდილება ჩვენი ცოდვებით, მაგრამ ხატება ღვთისა მაინც რჩება, ისევე როგორც ძვირფასი ქვა მარგალიტი, თუ ჩავარდება ტალახში, დაისვრება, მაგრამ თუ მას გავწმენდთ ის ისევ ძვირფასი იქნება.
ადამიანის გული ცარიელი არასდროს რჩება , ადამიანის გულში უნდა იყოს ან სიკეთე , ან სიყვარული. როგორც კი სიკეთე გადის ადამიანის სულიდან, იმწამს ადამიანს ეუფლება ბოროტი
ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც არის მადლმოსილი. მე არაერთხელ მითქვამს თქვენთვის, რომ ადამიანის სულიერი სამყარო არასდროს რჩება ცარიელი. ადამიანის გული უნდა იყოს ტაძარი სულისა წმიდია, თუ ასე არ არის ბოროტება იკავებს მის ადგილს.
ჩვენ უპირველს ყოვლისა უნდა ვფიქრობდეთ ჩვენს სამშობლოზე, ჩვენს ხალხზე. რა სჭირდება ქართველ ხალხსა და სამშობლოს.
ძალიან ხშირად ჩვენ ვუსმენთ: რადიოს, ტელევიზიასა და პრესას. ვხვდებით, რომ მიზნები სულ უფრო მატერიალურია, სულ მიწიერია. რა შევიძინო, როგორ ვიცხოვრო, ფუფუნება როგორ უნდა იყოს ჩემ გარშემო. სინამდვილეში მიზანი სულ სხვა არის, მიზანი არის სულიერი საუნჯე.
ბევრი რამ ადამიანზე დამოკიდებული. ადამიანი უნდა გრძნობდეს , სად არის კეთილი და სად ბოროტი.ბოროტი. ადამიანს უნდა სძულდეს ცოდვა , მასთან ახლოს უნდა იყოს მადლი ღვთისა. მადლი ღვთისა, რომელიც არის უძლურთა მკურნალი და ნაკლულევანთა აღმავსებელი.
უფალი ჩვენი იესო ქრისტე ბრძანებს: ,,იყავით სრულყოფილნი, ვითარცა მამა თქვენი სრულყოფილ არს. ეს არის მოწოდება დაუსრულებელი სრულყოფისაკენ, ეს არის ის დაუსრულებელი კიბე, რომელსაც აჰყავს ადამიანი ზეციურ სამყაროში. ადამიანი ვერასდროს გახდება სრულყოფილი, მაგრამ ეს მიუთითებს იმაზე რომ ადამიანის სრულყოფა დაუსრულებელია
ღმერთს მუდამ სიკეთე სურს ადამიანისთვის, როდესაც განსაცდელს, სიხარულსა და მწუხარებას უგზავნის. მას მუდამ სიკეთე უნდა ადამიანისთვის და ჩვენ ვმადლობთ უფალს მისი დიდი წყალობისათვის.
ადამიანის ბედნიერება შედგება ორი ფაქტორისგან: უპირველეს ყოვლისა ეს არის ნება ღვთისა, სიყვარული ღვთისა და ღვთის მადლი. მეორე ფაქტორი არის ადამიანის ნება, სულისკვეთება , ნებისყოფა. და როცა ეს ორი ფაქტორი შორდება ერთმანეთს, ადამიანი ცუდადაა. და როცა ეს ორი ძალა უახლოვდება ერთმანეთს ღვთის ნებით, ადამიანი ბედნიერია.
წმიდა მამები ამბობენ, რომ ადამიანი მიდის ხან მაღლა, ხან დაბლა. ღმერთმა ინებოს, რომ სულ ზევით ვიაროთ და ბოლომდე მივიტანოთ ჩვენი ჯვარი
ყველა ადამიანს აქვს ჯვარი, რომელიც ცხოვრების ბოლომდე უნდა მიიტანოს. ზოგს დიდი ჯვარი აქვს, ზოგს პატარა, მაგრამ ღვთისაგან ბოძებულია ეს ჯვარი და ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც თავმდაბლობით, სიყვარულით, რწმენით, სასოებითა და ღვთის იმედით მიდის ამ გზაზე. ღმერთმა ინებოს, რომ ყველა ადამიანმა ბოლომდე მიიტანოს ჯვარი და ყველა ადამიანი ჩაწერილი იყოს წიგნსა მას ცხოვრებისა.
ადამიანმა არ უნდა დაკარგოს ღვთის რწმენა, სასოება და სიყვარული. აი, ეს სამი რამ გადაარჩენს ადამიანსა და ჩვენს სამშობლოს.
არის ადამიანი, რომელიც ფიქრობს სამშობლოს მომავალზე, ფიქრობს და ეყრდნობა თავის ძალასა და სიბრძნეს ეს არ არის საკმარისი. საჭიროა ღვთის დახმარება და ძალა. ამ ორი ძალის: ღვთისა და ადამიანის ძალთა შეერთება სინერგია ჰქვია. ორი ენერგიის შეერთება და ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც მოხარეხებს ამას.
ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც არის მადლმოსილი. მე არაერთხელ მითქვამს თქვენთვის, რომ ადამიანის სულიერი სამყარო არასდროს არ რჩება ცარიელი. ადამიანის გული უნდა იყოს ტაძარი სულისა წმიდისა
) ადამიანი არის ისეთი ურთულესი სულიერი და ფიზიკური გონების მქონე არსება, მაგრამ ამავე დროს ეს არის ხატი ღვთისა. ყველა ადამიანი ემსგავსება ძვირფას ბრილიანტს, რომელიც ამოსვრილია ჭუჭყში, მაგრამ როგორც კი განიწმინდება, ის ისევ ძველებურად ბრწყინავს და უახლოვდება უფალს. ისევ ხდება დაახლოება ღვთისა და ადამიანის ნებისა. ადამიანი ისევ ასრულებს ღვთის ნებას.
ადამიანი არის ისეთი სულიერი და ფიზიკური გონების მქონე არსება, რომელსაც ჩვენ ვერ ავხსნით და ვერ მივწვდებით. უპირველეს ყოვლისა ჩვენ უნდა გვქონდეს გრძნობა მადლიერებისა და უნდა ვგრძნობდეთ, რომ უფლის ხელი ჩვენ ზედაა. ჩვენ უნდა ვმადლობდეთ უფალს. სახარებაში წერია: ,,ითხოვდეთ და მოგეცეთ’’, ეძიებდეთ და ჰპოვებდეთ’’, ირეკდით და განგეღოთ’’, მაგრამ სახარებაში ასევე წერია: ,,ვმადლობდეთ უფალს’’. არ უნდა დაგვავიწყდეს მადლიერების გამოხატვა.
უპირველეს ყოვლისაუპირველეს ყოვლისა ყველა ადამიანი პასუხისმგებელია ღვთის წინაშე, ოჯახის წინაშე, თავისი უკვდავი სულისა და სამშობლოს წინაშე. თავისი უკვდავი სულისა და სამშობლოს წინაშე.
არის შემთხვევა , როდესაც ადამიანს აღარ აქვს ძალა. სწორედ ამ დროს ადამიანის სული გალობს: დავიღალე, დავიღალე , მოდი ჩემთან , უფალო. მე აღარ მაქვს ძალა, რომ შენთან მოვიდე. ამიტომ მოდი ჩემთან, უფალო. ბედნიერია ის ადამიანი,რომელიც ხედავს უფლის სიახლოვეს, უფლის ძალას და უფალს.
ადამიანს არ შეუძლია ერთსა და იმავე სიმაღლეზე ყოფნა. ის უნდა მიდიოდეს ან მაღლა, ან დაბლა.
დღეს, ყველა ადამიანი განსაკუთრებული გამოცდის წინაშე დგას, განსაცდელის წინაშე. სად მიდის მისი გზა, ჩვენი ერისა და ჩვენი ქვეყნისა?! რა უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ ეს გზა იყოს ჭეშმარიტი და წმინდა. რა უნდა გავაკეთოთ იმისათვის რომ დავინახოთ და შევიგრძნოთ სიტყვები უფლისა: ,,მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. ჩვენ ეს ვიცით, მაგრამ ძალიან ხშირად ჩვენ არ ვდგავართ ამ გზაზე, არ მივდივართ ამ გზით. ჩვენ მივდივართ ფართო გზით, სადაც მრავალი ცოდვა და განსაცდელია. აი, ამიტომ ადამიანი ხშირად ეცემა სულიერად, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას რომ ადამიანი დარჩეს დაცემული. მან უნდა მოიკრიბოს ძალა, რათა წამოდგეს, მაგრამ როდესაც მას აღარ აქვს ძალა , მან უნდა თხოვოს უფალს: მოდი ჩემთან, უფალო და უფალი მივა ადამიანთან.
წმიდა მამას გრიგოლ ღვთისმეტყველს აქვს ასეთი სიტყვები, როცა ევედრება უფალს: მარტომყოფო, უფალი, შემიწყალე მე მარტომყოფი. თითქოს ადამიანი არ არის მარტო, მაგრამ რომ გადავხედოთ, ჩვენ დავინახავთ, რომ ყველა ადამიანი ერთადერთია. მეორე ასეთი აღარ დაიბადება, შეიძლება მას ჰყავდეს ბევრი შვილი, მაგრამ ეს ადამიანი მარტომყოფია წინაშე ღვთისა.
თანამედროვე ადამიანი ვერ უსმენს სხვას, უფრო მეტს ლაპარაკობს , ვიდრე უსმენს. თვითონ ლაპარაკობს და თავის აზრებს ახვევს სხვას.
ადამიანმა უნდა გაიგოს , რომ ერთადერთი გზა არსებობს სასუფევლისკენ. უფალი ამბობს: ,,მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და ცხოვრება
ადამიანი უნდა გრძნობდეს სად არის კეთილი და სად - ბოროტი. ადამიანს უნდა სძულდეს ცოდვა , მასთან ახლოს უნდა იყოს მადლი ღვთისა. მადლი ღვთისა, რომელიც არის უძლურთა მკურნალი და ნაკლულევანთა აღმავსებელი.
ადამიანი რომ ბედნიერი იყოს, უფალს გულში უნდა ატარებდეს. თავისი გულით, სულით, მთელი თავისი შეგნებით უნდა პატივი სცეს და თაყვანი სცეს უფალს.
ადამიანი უძლურია, მაგრამ თუ მადლი ღვთისა არის მასში, ის უძლიერესია. ის დაძლევს ყოველგვარ უძლურებასა და მტერს.
ყოველი ადამიანი ვარდება ცოდვაში, მაგრამ ჩვენ უნდა გვახსოვდეს, რომ დავარდნილი არ უნდა დარჩეს, ის უნდა ადგეს და უნდა გააგრძელოს თავისი გზა.
სამოთხე , სასუფეველი და ჯოჯოხეთი ადამიანისთვის აქ იწყება. ადამიანი, რომელსაც სწამს უფალი. უყვარს ღმერთი და ადამიანი. ადამიანი, რომელიც აკეთებს, სიკეთეს მისთვის სასუფეველი აქ იწყება. იგი ხდება მკვიდრი მარადიული სასუფეველისა. ადამიანი, რომელიც ბოროტებას თესავს, რომლის გულშიც ოჯახის წევრები ვერ ეტევიან. რომელიც ცდილობს, რომ ცუდი გააკეთოს სხვისთვის, მისთვის ბოროტება და ჯოჯოხეთი აქ იწყება.
ადამიანი ადამიანისთვის ერთი სული და ხორცია ერთი ბუნებაა. ადამიანი არის შექმნილი ხატად და მსგავსად ღვთისა. ადამიანი შექმნილია სიყვარულისთვს. მისი მთავარი მამოძრავებელი ძალა არის სიყვარული. იმიტომ რომ თვითონ უფალია სიყვარული.
ჩვენ ვხედავთ, რომ დაცარიელდა ადამიანი. მან დაკარგა სიყვარული და ჩაიკეტა თავის ეგოიზმში. ზოგიერი სულიერად ისე ეცემა, რომ მის გულში ოჯახის წევრებიც ვერ ეტევიან და ზოგიერთი მთელ მსოფლიოს იტევს გულში. აი, ამიტომ ვთხოვოთ უფალს, მოგვცეს წრფელი, წმინდა, და ვრცელი გული, რათა ყველა ადამიანი დაეტიოს ჩვენს გულში.
ადამიანი არ უნდა იყოს იარაღი ეშმაკისა, არ უნდა იყოს იარაღი ბოროტი ძალისა. ადამიანი უნდა იყოს იარაღი ღვთისა და ეს ადამიანი, რომელიც უფლის სულიერი შვილია არის ბედნიერი. ის ოჯახიც, საზოგადოებაც , ის ხალხიც ვინც მას გარშემო ახვევია არიან ბედნიერნი.
მეცნიერული და ინტელექტუალური წინსვლა ბოროტად არის გამოყენებული. ადამიანი გახდა ამპარტავანი და საკუთარი თავი წრმოუდგენია შემოქმედად სამყაროსი. ეს ყველაფერი დამანგრეველი გახდება ჩვენი ცხოვრებისა.
არიან ადამიანები, რომელთა ზრუნვაც შემოიფარგლება თავის თავით, ეგოიზმით. ეგოისტური სურვილებით, მაგრამ არიან ადამიანები, რომლებიც ცხოვრობენ სხვებისთვის. აი, ქართველი ადამიანი იმით გამოირჩევა, რომ იგი როცა ხედავს სხვა ადამიანის გაჭირვებას, ის აუცილებლად მიდის მასთან და ეხმარება მას.
ჩვენ საღვთო წერილში ვკითხულობთ, უფალი ბრძანებს :,, სადაც იქნება საუნჯე შენი, იქ იქნება გული შენი. არის ადამიანი, რომელიც თესავს ღვარძლს, ცუდს. არის ადამიანი, რომელიც განიკითხავს სხვას და თავის ცოდვებს ვერ ხედავს. არის ადამიანი, რომელიც ხედავს თავის ნაკლს და ცდილობს არ განიკითხოს მოყვასი თვისი.
ადამიანი არის გვირგვინი ღვთის ქმნილებისა და ყველაზე ურთულესი ფიზიკური და სულიერი არსება. მე არაერთხელ მითქვამს ცნობილი მეცნიერის პავლოვის სიტყვები. მას ჰკითხეს: ნუთუ თქვენ, ასეთი დიდი მეცნიერი, მორწმუნე ხარო? მან უპასუხა: მე მღვდლის შვილი ვარ ჯერ ერთი და მეორე როცა ჩვენ ვსწავლობთ ადამიანის სისხლს მორწმუნე კი არა წმინდანი გახდები, რადგან ეს ფაქტი ამტკიცებს ღვთის არსებობას.
ყველაზე დიდი საიდუმლოება არის ადამიანი
ადამიანმა უნდა დაინახოს გაჭირვება სხვა ადამიანისა
ადამიანი არის ხატება ღვთისა, ამიტომ ჩვენ ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ არ დავკარგოთ ეს ხატება.
ყველაზე დიდი საიდუმლოება არის თვით ადამიანი, ყველაზე დიდი საიდუმლო, რომელსაც ადამიანის გული და გონება ვერასდროს ჩაწვდება.
ღმერთმა ინებოს , რომ ყველა ადმიანი სულიერად ამაღლდეს. ყველა ადამიანი არის ქმნილება ღვთისა. ქმნილება და გვირგვინი ქმნილებისა. ღმერთი იყოს თქვენი მფარველი, ღმერთმა ინებოს საქართველოს გამთლიანება და გამშვენება.
ადამიანი არის ხატება და მსგავსება ღვთისა, ადამიანი შედგება სულიერი და ხორციელი ნაწილისგან, როგორც კი სული ტოვებს სხეულს, ადამიანი კვდება. არის ადამიანი, რომელიც ცხოვრობს თავისთვის, საკუთარი ოჯახისთვის, ჩაკეტილია თავის ინტერესებში. ძალიან ხშირად ამბობენ , რომ ასეთია ადმიანები არიან ეგოზიმით შეპყრობილნი, მაგრამ არიან ადამიანები, რომლებიც ცხოვრობენ სამშობლოსთვის.
საერთოდ უნდა ითქვას, რომ ადამიანს, რომელიც სხვებისთვის ცხოვრობს ,ღმერთი დღეგრძელობას აძლევს.
არის ადამიანი, რომელიც ჩაკეტილია თავის ნაოჭებში და ვერავის ვერ ხედავს. არის ისეთი ადამიანი, რომლის გულშიც ოჯახის წევრებიც აღარ ეტევიან და არის ადამიანი, რომლის გულშიც მთელი ქვეყანაა და ასეთი ადამიანები ბედნიერნი არიანი და თქვენ შორის ასეთნი მრავლად არიან.
ადამიანი არის გვირგვინი ღვთის ქმნილებისა, უფალმა შექმნა ადამიანი ხატად თვისად, მაგრამ დაცემის შემდეგ შეიცვალა ბუნება. სულიერი და ფიზიკური ბუნება ადამიანისა. ძველი რომაელები ამბობდნენ: ადამიანი ადამიანისთვს მგელიაო, მაგრამ ქრისტიანულმა სარწმუნოებამ სრულად შეცვალა ადამიანი.
ადამიანები არიან პესიმისტები და ოპტიმისტები, ჩვენ ვინ უნდა ვიყოთ. რა უნდა გვახასიათებდეს ჩვენ მორწმუნე ადამიანებს. რა თმა უნდა, იმედი უნდა გვახაისათებდეს. ჩვენი თვისება უნდა იყოს: იმედია, მართლმადიდებლური სიყვარული და რწმენა
ადამიანი, რომელიც გრძნობს საკუთარ ცოდვებს, იგი არასდროს აამაღლებს საკუთარ თავს. ეფრემ ასური ამბობს: ,,ჰე, უფალო, მომანიჭე მე განცდაი თვისთა ცოდვათა და არა განკითხვა ძმისა ჩემისათა.
ადამიანმა უნდა შეიყვაროს უფალი მთელი თავისი არსებით, გულითა და სულით უნდა მიენდოს მას და უფალი არ დატოვებს ადამიანს
პატრიარქის გამონათქვამები: დიდ ხარ შენ, უფალო, და საკვირველ არიან საქმენი შენნი. ბედნიერია ის ადამიანი, რომელმაც ისმინა უფლის სიტყვები : ,,მე ვარ გზა , ჭეშმარიტება და სიცოცხლე. რომლის გული არის მატარებელი ღვთისა სულისა წმიდისა. ბედნიერია ის ადამიანი, რომლის გზაც სასუფეველში მიდის.