პანდემიის ფონზე, საბაზრო ეკნომიკაზე ფასების მკვეთრად ზრდამ, ცხოველური პროდუქციის მწარმოებელი მცირე ფერმერები მნიშვნელოვნად დააზარალა. მწარმოებელთა დიდმა ნაწილმა, მეურნეობა დროებით გააჩერა. ფერმერები, ფასების სტაბილურობის აუცილებლობაზე საუბრობენ. იმ შემთხვევაში, თუ ვითარება არ შეიცლება, სოფლად მცხოვრები უამრავი ოჯახი, საარსებო წყაროს დაკარგავს.
მას შემდეგ, რაც ქვეყანა პანდემიამ მოიცვა და სურსათზე ფასები გაიზარდა, პროდუქციის მწარმოებელი მცირე მეწარმეები მნიშვნლოვნად დაზარალდნენ. ხორცპროდუქტების ბიზნესში გაზრდილმა ხარჯებმა, სოფლად არსებული უამრავი მეურნეობის შემცირება, ან გაჩერება გამოიწვია. ერთ-ერთი ასეთი მეურნეობა, შუახევის მუნიციპალტეტში, სოფელ ორთამელაში მცხოვრებ ზაზა დიასამიძე ეკუთვნის. მებოცვრებას წლების განმავლობაში ეწეოდა. არსებულმა მდგომარეობამ შუახეველი ფერმერი აიძულა წარმოება დროებით შეემცირებინა.
სარეალიზაციოდ კურდღლის მოშენების იდეა, საჩუქრად მიღებულ სამ ბოცვერს უკავშირდება. სანაშენე მეურნეობა კუსტარულად, სახლის მიმდებარედ მოაწყო. პანდემიამდე, წლის განმავლობაში 700 ცალამდე კურდღელი გამოჰყავდა, თუმცა, ახლა, მისი მეურნეობა, მხოლოდ რამდენიმეს ითვლის. კორმისა თუ ხორბლის გაძვირებამ მეურნეობაზე გავლენა მოახდინა.
ხორცპროდუქტების გამოსაყვანად საჭირო საკვების გაძვირების პარალელურად პრობლემა რეალიზაციამაც შეუქმნა. მის მეურნეობაზე, სარიტუალო დარბაზების ჩაკეტვამაც მნიშვნელოვაი გავლენა მოახდინა. ამბობს, რომ მებოცვრეობა ის სფეროა, რის განითარებასაც წლები არ სჭირდება და რამდენიმე თვეც კი საკმარისია იმისთვის, რომ მწარმოებელი შედეგზე გავიდეს.
ზაზა დიასამიძის გარდა, ამავე სოფელში მებოცვრეობას, კიდევ სამი ოჯახი ეწევა.