ყვითელი ხოკერა (ინგ. yellow boxfish) სტანდარტული გარეგნობის თევზი ნამდვილად არ არის. გლუვი კუბის ფორმის გამო ის ფარფლებიან პლასტმასის სათავსოს წააგავს. განზე გაწყობილი თვალები და მუდამ დაღებული პირი ისეთ შტაბეჭდილებას ტოვებს, თითქოს ხოკერა მუდამ გაოცებულია.

ასეთ უჩვეულო გარეგნობის ცხოველის შემხედვარე ალბათ იფიქრებთ, რომ ეს თევზი იშვიათად მოიძებნება, თუმცა ყვითელი ხოკერა მარჯნის რიფებზე და მის მიმდებარე ტერიტორიებში უხვადაა და ისინი ძირითადად პატარა კრევეტებით იკვებებიან.

რბილად რომ ვთქვათ, ეს თევზი მაინცდამაინც მოქნილი არ არის. უცნაური ფორმის და პატარა, თითქმის ბუტაფორიული ფარფლების გათვალისწინებით, ზოგ მკვლევარს საერთოდ ისიც უკვირს, რომ ეს არსება გადაადგილებას ახერხებს. ნადირობაზე ლაპარაკი ზედმეტია.

ამ უცნაური ცხოველით ვაგენინგენის უნივერსიტეტის მკვლევარი პიმ ბუტი დაინტერესდა. მან, სხვა მეცნიერებთან ერთად, ყვითელი ხოკერას გადაადგილების და ქცევის შესწავლა გადაწყვიტა.

ხანგრძლივი დაკვირვების შემდეგ აღმოჩნდა, რომ ზედაპირული გარეგნობა ხოკერას ყველაზე უცნაური თვისება არაა.Royal Society of Science-ში გამოქვეყნებულ კვლევაში ბუტი და მისი კოლეგები ამბობენ, რომ სხვა თევზებისგან განსხვავებით, რომლებიც სხეულს ფარლებთან ტანდემში ამოძრავებენ, ხოკერას მსგავსი ფუფუნება არ აქვს.

ამ უცნაურ თევზს, სხეულში ხრტილოვანი და ძვლოვანი თეფშები აქვს, რაც მისი სხეულის კუნთების მოძრაობას შეუძლებელს ხდის. ამიტომ გადაადგილებისთვის, ხოკერა თავის პატარა ფარფლებს და "კუდს" ეყრდნობა.

უცნაური ისაა, რომ წლების მანძილზე ჩატარებული კვლევები, რომლებიც ხოკერას ძვლოვან თეფშებს ეხებოდა, ურთიერთსაწინააღმდეგო დასკვნებამდე მივიდნენ. ზოგი მკვლევარი ამტკიცებს, რომ კარაპასები (იგივე ძვლოვანი თეფშები) თევზს სტაბილურობის შენარჩუნებაში ეხმარება, ზოგი კი პირიქით, მიიჩნევს რომ მსგავსი აღნაგობა ხოკერას არასტაბილურს ხდის.

ბუტი და მისი გუნდი ამტკიცებს, რომ მოუქნელი ანატომიის საკომპენსაციოდ თევზი კიდურა ფარფლს იყენებს, რომელიც მას სტაბილურობის და ჰორიზონტალური მიმართულების შენარჩუნებაში ეხმარება.