თებერვალი 3, 2017
ღამეა.
ახლაც იმ ცარიელ ადგილას ვდგავარ,
რომელიც ასე არაფრით და უბრალოდ მიყვარს
და ვეძებ ღია ფანჯრებიდან ოთახის მთვარ
გასასვლელს გარეთ, მერე თუნდაც ოცნებებს მიყვე,
არა აქვს აზრი, რადგან ახლა პარასკევია
და წითელია ჩემს გარშემო მთელი სამყარო
და რადგან არ წვიმს და წვეთები არ ასკდებიან
მინებს, რაფაზე ეს ხელები ისე დავყარე,
თითქოს მაჯები გავუმზადე ჩიტებს საკენკად,
თუმცა ვენებშიც აღარ დამრჩა სისხლის ნამცეცი,
რომ კიდევ ერთხელ გავგიჟდე და ცოტა გავრეკო
რომ ტკივილს დავხვდე ტკივილით და არსად გავ
მაჩვენე მეტი