ცაზე მთვარე დაენარცხა,
იმ ღამეს მესიზმრა ფაცხა,
ზამთარია, უცებ დამცხა,
ვერა ვარ მე კარგად რაცხა.

ყვავმა ჭურჭელი დარეცხა,
ძაღლმა მითხრა, დავლიოთო,
წუთისოფლის ჭირვარამი
სულ ქეიფში გავლიოთო.

ივანიშვილი ვნახე ქუჩაში,
მათხოვრობდა საცოდავი,
სააკაშვილი ცეკვავდა:
გედი იყო, მომაკვდავი.

ასე მარტო რატომ ცეკვავ?
ბიძინამ ჰკითხა მიშას.
ჩემს ზოოპარკიდან დაგითმობ:
ზვიგენს, პინგვინს ან ციცარს.

ბევრი მინახავს დუეტი,
ცეკვა, სიმღერა, რამდენი?
მიშიკოსი და პინგვინის
დაუვიწყარი ტანდემი.

მერე მიშა რომ გაიქცა,
პინგვინი მარტო დარჩა.
სხვა ცხოველებმა ჩაიცვეს
აბრეშუმი და ფარჩა.

ბიძინამ ნამათხოვრალი ფულით
ზოოპარკელებს ასწავლა ენა.
ასე დაუთმოთ ცხოველებს
საბრალო ქართული სცენა.

გავიქეცი სამშობლოდან,
პარიზს შევაფარე თავი,
პარიზში რწყილები ჰყავდათ და
ვერსალისკენ მოვაბრუნე ნავი.

ვერსალს ჩაესახლებინათ
ავლაბრელი გოიმები.
სამ დრეში მივხვდი რომ იყო
სავსე მთვარის ოინები.